Pałac w Trzebiatowie - rezydencja w stylu klasycystycznym powstała w XVIII wieku w Trzebiatowie w wyniku przebudowy renesansowego zamku Gryfitów.

Początki pałacu książęcego w Trzebiatowie sięgają XII wieku. Pierwotnie znajdował się tutaj gród książęcy, który w 1224 roku stał się własnością księżnej Anastazji, wdowy po księciu pomorskim Bogusławie I. Ona to za radą opata norbertanów w Białobokach przekazała posiadany w Trzebiatowie majątek na wyposażenie klasztoru norbertanek, do którego następnie wstąpiła.

Ok.1285 roku budynki na grodzisku zostały przebudowane na klasztor żeński, w którym zamieszkały norbertanki z klasztoru w Wyszkowie (przedmieście Trzebiatowa). Obok dawnego zamku wzniesiono kościół św. Mikołaja, który stał się świątynią klasztorną. W XVI wieku zakon został sekularyzowany, a budynki poklasztorne przejęli książęta pomorscy. W 1560 roku nastąpiła przebudowa klasztoru na renesansowy zamek. Od 1619 roku był on rezydencją księżnej Zofii von Schleswig-Holstein, wdowy po księciu pomorskim Filipie II. Po jej śmierci przeszedł na własność elektora brandenburskiego. Po pożarze w 1679 roku zamek został przebudowany. W 1761 roku służył za koszary wojsk rosyjskich. W latach 1750-1791 był własnością Fryderyka Eugeniusza Wirtemberskiego. W tym czasie został przebudowany w stylu klasycystycznym. W latach 1797-1811 był w posiadaniu gen. Gebharda von Blüchera. PóĽniej przeszedł na własność burmistrza Trzebiatowa, który zdecydował się na rozbiórkę części obiektu. W 1855 roku budynek przejął Urząd Ziemski przeznaczając pałac na biura i mieszkania. Po I wojnie światowej obiekt został przystosowany na potrzeby szkoły rolniczej. Po 1945 roku mieściły się w nim różne instytucje. Był m.in.: koszarami, siedzibą urzędów i kamienicą mieszkalną. Od 1989 roku w jego wnętrzach mieści się Biblioteka Publiczna i Trzebiatowski Ośrodek Kultury.

< powrót